Czy wiesz, że… kilka lat temu pojawiło się ostrzeżenie śmiertelnych skutków stosowania diklofenaku dla azjatyckich sępów, narażonych na jego działanie przez kontakt z tuszami leczonego nią bydła.

Diklofenak należy do grupy niesteroidowych leków o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Jak wykazały badania jego weterynaryjny odpowiednik był odpowiedzialny za śmierć znacznej części populacji sępów płowych na subkontynencie indyjskim. Mimo podjętych działań w celu kontroli produkcji weterynaryjnego diklofenaku w Azji Południowej, promocja diklofenaku na kontynencie afrykańskim również stwarza ryzyko dla sępów w tym regionie. W Afryce Południowej gatunek sępa przylądkowego stanowi gatunkek o największym znaczeniu dla ochrony z uwagi na to, że na wolności pozostaje wyłącznie 2900 par lęgowych. W badaniach toksyczności pojedynczej dawki 0,8 mg/kg ustalono zmiany w patologii klinicznej w porównaniu z normalnym zakresem odniesienia ustalonym dla 24 zdrowych sępów. Zastosowana dawka okazała się śmiertelna w okresie 48 godzin od podania. Objawy kliniczne, patologia kliniczna, ogólna patologia i wyniki histopatologiczne były typowe dla toksyczności diklofenaku. Uważa się, że wrażliwość sępa przylądkowego jest podobna do wrażliwości jego azjatyckich odpowiedników i sępa afrykańskiego. Diklofenak wykazuje skutki toksyczne dla tych wszystkich gatunków. Obecnie podejmuje się działania ograniczające licencjonowanie i wprowadzanie na rynek afrykański weterynaryjnego diklofenaku, jednakże jak uczy historia żadko działania zdroworozsądkowe wygrywają z miliardowymi interesami.

Źródło: Naidoo V i in. 2009. Regul Toxicol Pharmacol 53(3): 205-8